Kulesza Maria – Szkło unikatowe
Orońsko – Kwartalnik Rzeźby Nr 4/2020
Ze smutkiem powiadamiamy, że 10 marca 2016 odszedł od nas artysta plastyk Janusz Matzner (1931-2016). Absolwent ASP we Wrocławiu w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta. Malarz, przez wiele lat mieszkał w USA. Pogrzeb odbędzie się 19 marca 2016 (sobota), godz. 11.50 na Cmentarzu Osobowickim.
12 marca – 30 kwietnia 2016. Galeria Otwarta. Wrocław, ul. Czekoladowa 5-22, Bielany Wrocławskie. Obrazki stereo są prezentacją prac, których medialna różnorodność oraz estetyczna złożoność ilustrują fascynację malarza samplowaniem, multiplikowaniem, eksperymentowaniem z malarską formą i rozwijaniem klasycznego artystycznego warsztatu. Wystawa obejmuje malarstwo, obiekty i rzeźby, w których dominują zgrzytliwe zestawienia kolorów, ekspresyjny sposób opracowania oraz odważne przeciwstawienie symetrii i nieregularności, piękna i antyestetyki, kiczu i wytworności. Praca: P. Saul, Grumphy Cat, 2016, 100x80 cm. Info o artyście.
Wernisaż: 19 marca 2016, godz. 17. Szczawno-Zdrój, ul. 3 Maja 13. Zaproszenie.
Marzec 2016. Galeria Domus. Wrocław, Jatki 7/8. Na wystawie prezentowanych jest 30 z ponad 100 rysunków prof. Jędrzejewskiego, które powstawały od czerwca 2014 do czerwca 2015 roku. Zdjęcia rysunków oraz filmowa prezentacja dzieł. Więcej: Info o artyście.
12 marca – 14 kwietnia 2016. Wernisaż: 11 marca 2016, godz. 19. Galeria 212! Lifestyle Cafe w Sky Tower. Wrocław. Otwarciu wystawy towarzyszy muzyka Ryszarda Gwalberta Miśka. Witold Liszkowski ukończył wrocławską ASP na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, uzyskując dyplom pod kierunkiem prof. Jana Jaromira Aleksiuna (1979). Początkowo prezentował nurt sztuki eksperymentalnej i interdyscyplinarnej, realizując liczne akcje uliczne, happeningi i preformance. Następnie zaczął łączyć aktywność artystyczną z refleksją teoretyczną i estetyczną. Po 1995 roku tworzy cykle malarsko-rysunkowe Struktury Osobiste oraz projekcje i spektakle Sztuka Zjawiskowa. Zdjęcia prac.
Luty-kwiecień 2016. Food Art Gallery. Wrocław, ul. Księcia Witolda 1. Elżbieta Terlikowska – znana wrocławska malarka oraz scenografka i kostiumolog. Artystka nie lubi ograniczać swojej wyobraźni, a jej twórczości nie da się jednoznacznie przyporządkować do żadnego nurtu artystycznego. Niepowtarzalny styl Terlikowskiej można dostrzec w wyjątkowej dbałości o detal oraz mrocznym i tajemniczym klimacie tworzonych przez nią obrazów. W swoich pracach często przedstawia kobiece postacie, ozdobione licznymi ornamentami i drobiazgami znalezionymi na pchlim targu. W efekcie, powstają intrygujące, wielowarstwowe kolaże. Foto: © K.Kuzborska. Więcej o artystce: E. Terlikowska.
17 marca 2016, godz. 17. Wrocław, Przejście Garncarskie 2. Monografia twórczości Wacława Szpakowskiego artysty bardzo cenionego w kręgu specjalistów zajmujących się sztuką XX wieku. Jego rysunki uznano za pionierskie dla sztuki abstrakcyjnej. Obszerną część książki stanowi piękny esej o życiu i twórczości artysty, napisany przez jego córkę – Annę Szpakowską-Kujawską, uznaną wrocławską malarkę i ilustrowany fotografiami z rodzinnego archiwum. Tekst ten pozwala poznać fascynującą osobowość tego skromnego twórcy, za życia kryjącego się za swoimi rysunkami, którym nadawał formę bezosobowych „obrazów czasowych”. Twórczość Szpakowskiego właściwie dopiero dzisiaj, po upowszechnieniu się konceptualnych zasad sztuki w drugiej połowie XX wieku, ma szansę być rozumiana przez szerszą publiczność. Ujawnia ona także swój ogromny potencjał związany z rozwojem technicznych mediów, co szybko odkrywają młodzi twórcy w dziedzinie sztuki, muzyki i nauk ścisłych. Spotkanie, Linie rytmiczne, z udziałem Anny Szpakowskiej-Kujawskiej, Łukasza Kujawskiego, Elżbiety Łubowicz i Moniki Aleksandrowicz. Wydawca monografii: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu.
17 marca – 16 kwietnia 2016. Wernisaż: 17 marca 2016, godz. 17. Dolnośląskie Centrum Fotografii Domek Romański. Wrocław, pl. bpa Nankiera 8. Marek Jan Karaś – fotograf, zajmuje się technikami analogowej manipulacji obrazem fotograficznym, członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Mieszka i tworzy w Żorach. Reprezentuje nurt fotografii kreacyjnej. Posługuje się technikami analogowej manipulacji obrazem fotograficznym. Poszukuje nowych środków wyrazu w fotografii. Podejmuje temat emanacji ludzkiego ciała i próby refleksji nad środowiskiem naturalnym. Wykorzystuję właściwości chlorofilu reagującego na światło. Rozpoczynam od wyboru odpowiedniego liścia spośród tych, które znajduję w lesie, w parku, na skwerze miejskim, w ogrodzie. Liście drzew najlepiej zrywać w ciągu dnia, przed południem. Te, zrywane na wiosnę, są szczególnie wrażliwe na światło słoneczne. Umieszczam pozytyw zdjęcia na liściu, a następnie dociskam szybą i eksponuję na słońcu przez kilka dni. Czas naświetlania uzależniony jest od rodzaju liścia, temperatury i pory roku. Obraz powstaje w czasie od trzech do trzydziestu dni w wyniku zatrzymania procesu fotosyntezy – Marek Jan Karaś. Więcej prac: okis.pl.
14 marca – 12 kwietnia 2016. Wernisaż: 14 marca 2016, godz. 18. Galeria Kuźnicza, Civitas Christiana, Wrocław, ul. Kuźnicza 11-13. Artystka jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Członek ZPAP. Kurator wystawy: prof. A.M. Zyśko.
12 marca 2016. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, pl. Powstańców Warszawy 5.
11 marca – 10 kwietnia 2016. Wernisaż: 11 marca 2016, godz. 17.30. Galeria Pod Plafonem. Wrocław, Rynek 58. Prace z kolekcji Christophera Nowickiego są przykładem, jak wzory stosowane przez rdzennych indiańskich artystów na łodziach, naczyniach, bębnach, biżuterii czy totemach są nam pokazane i opowiedziane językiem współczesnej grafiki warsztatowej. Artyści: Allie High (praca w załączeniu), Preston Singletary i Jeffrey Skaflestad − pochodzą z różnych plemion i klanów, a łączy ich fascynacja tradycyjną sztuką tego regionu świata. Chris Nowicki od wielu lat współpracuje z nimi, przenosząc wzory obecne w ich twórczości na papier, przy pomocy ręcznie wykonanych szablonów oraz techniki druku serigraficznego. Wystawę zorganizowana przy pomocy Konsulatu Generalnego Stanów Zjednoczonych Ameryki w Krakowie.
12-25 marca 2016. Galeria Sztuki Współczesnej – mia Art Gallery. Wrocław, ul. św. Mikołaja 61-62. Witold Stelmachniewicz (1970) – malarz, dydaktyk, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Aktualnie prodziekan Wydziału Malarstwa. Prezentacja obrazów, które są ciemne, monochromatyczne, czasem akcentowane kolorem. Na zdjęciu: portret Leni Riefenstahl (1902-2003) – niemiecka aktorka, później producentka filmowa, reżyserka i scenarzystka, rozpoczęła swoją bogatą karierę jako tancerka, w wieku osiemnastu lat w 1920 roku.
Wernisaż: 6 marca 2016. Galeria BB. Kraków, ul. Skałeczna 5. Wystawa studentów z Pracowni Ekspansji Graficznej na Wydziale Grafiki i Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, prowadzonej przez Małgorzatę Et Ber Warlikowską. Artyści: Małgorzata Et Ber Warlikowska, Anna Kodź (praca powżej) oraz Andrea Anghel, Julia Asińska, Inga Barnick, Marta Dachowska, Justyna Filar, Bart Geelen, Ewa Głowacka, Walaa Hamza, Natalia Jerzak, Agni Kazdelyte, Fabien Lede, Marina Lewandowska, Monika Madurska, Izabela Machura, Teresa Milewicz, Małgorzata Mitka, Janina Myronowa, Alekstandra Ołubiec, Sofia Palma, Marta Pietrzak, Katarzyna Puchała, Paweł Puzio, Aleksandra Sikora, Hanna Skąpska, Anastasija Sosunova Aleksandra Szalbot, Wera Śliwowska, Juozapas Švelnys, Agnieszka Talk, Temuulen Tsogtsaibotkhan, Aneta Trybek, Mumu Wang, Xuying Wang, Monika Wolska, Julia Zajusz, Mateusz Zieleniewski. Prace artystów. Grafika to jeden z najważniejszych elementów współczesnej kultury wizualnej. Celem edukacji w pracowni jest poszukiwanie i wykorzystywanie szeroko pojętych możliwości, jakie daje grafika, począwszy od druku na papierze, aż po ceramikę, szkło, folię, pleksi, tkaniny. Powstają u nas realizacje płaskie (np. grafiki, szablony, wlepy) oraz przestrzenne (obiekty graficzne, happeningi, gotowe obiekty przemysłowe). Stawiamy na eksperyment i twórczą kreację, często na pograniczu grafiki i innych aktywności. Warunkiem podjęcia takich działań jest podstawowa umiejętność posługiwania się technikami graficznymi. Jeśli student ich nie posiada, zdobywa te umiejętności w czasie kursu prowadzonego w naszej pracowni – M. Et Ber Warlikowska. Foto.
3-23 marca 2016, Galeria Casa Matei, ul. Matei Corwin 6, Kluż-Napoka, Rumunia. Wystawa dydaktyków Katedr Malarskich ASP we Wrocławiu. Artyści: Karol Babicz, Piotr Błażejewski, Marta Borgosz, Adam Chmielowiec, Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki, Waldemar Graczyk, Jarosław Grulkowski, Łukasz Huculak, Marek Jakubek, Jacek Jarczewski, Paweł Jarodzki, Janusz Jaroszewski, Wojciech Kaniowski, Piotr Kielan, Piotr Kmita, Anna Kołodziejczyk, Stanisław Kortyka, Andrzej Kostołowski, Piotr C. Kowalski, Anna Maria Kramm, Paweł Lewandowski-Palle, Wojciech Lupa, Marek Kulig, Janusz Merkel, Michał Marek, Daria Milecka, Kasper Minciel, Łukasz Morawski, Zdzisław Nitka, Joanna Pałys, Przemek Pintal, Marlena Promna, Wojciech Pukocz, Bartosz Radziszewski, Andrzej Rafałowicz, Sandra Rzeszutek, Piotr Saul, Michał Sikorski, Krzysztof Skarbek, Anna Szewczyk-Kowalska, Piotr Tyszkowski, Krzysztof Wałaszek, Marian Wołczuk. Praca: A. Klimczak-Dobrzaniecki Czeskie wiersze, 2008, akryl, olej, płótno, 195 x 205 cm. Zdjęcia z wystawy: Joanna Pałys.
13 lutego – 26 marca 2016. Galeria Miejska BWA Bydgoszcz. Wystawa zorganizowana z okazji 40-lecia pracy twórczej artysty. Prezentowanych jest kilkadziesiąt prac Piotra Błażejewskiego oraz artystów, których prace od wielu lat kolekcjonuje. W moim malarstwie, szerzej, w mojej sztuce poszukuję porządku oraz harmonii. Często myślę o nieskończoności i ciągłości, o tym co jest za nami, a co dopiero doświadczamy. Staram się, żeby obrazy były proste, syntetyczne i aby właśnie to decydowało o ich sile. W związku z tym upraszczam, odrzucam, eliminuję, oczyszczam... Płaszczyzny koloru, światła i formy staram się doprowadzić do perfekcji. […] O mojej geometrii bardzo trafnie wyraził się Zdzisław Jurkiewicz: "Geometria Błażejewskiego jest soft". To spostrzeżenie jest bardzo bliskie moim odczuciom, bo właśnie w mojej geometrii nie wszystko jest wymierzone, precyzyjnie skalkulowane – przecież to nie matematyka! Buduję swoje malarstwo z najprostszych elementów – płaszczyzn, linii. Często różnicuję fakturę, stosuję swego rodzaju frottage. Istotne bywają zestawienie matów i błyszczących, świecących powierzchni, obecne szczególnie w cyklu "Refleksy/-je" z lat 2000-2004. Do każdego płótna podchodzę bardzo pieczołowicie, wręcz perfekcyjnie. Każdy zakątek malarskiej przestrzeni, nawet krawędzie podobrazia pokryte są malaturą. Często zwracam uwagę moim studentom, aby poświęcili czas i zwrócili uwagę na estetykę i wykończenie obrazów – Piotr Błażejewski. Więcej: galeriabwa.bydgoszcz.pl.
4 marca – 10 kwietnia 2016. Galeria Sztuki w Legnicy, pl. Katedralny 1. Artyści pochodzą z Austrii, Białorusi, Bułgarii, Czech, Danii, Hiszpanii, Holandii, Luksemburga, Turcji, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch i Polski. Kurator: Kazimierz Pawlak, współpraca: Anita Bialic. Praca: Petr Stacho. Artyści i ich dzieła: europeanglassfestival.
5-26 marca 2016. Wernisaż: 5 marca 2016, godz. 18. Galeria Kaprysy − Coffee Planet. Wrocław Rynek 7. Prace pochodzą z różnych okresów twórczości artystki, a ich wspólnym mianownikiem są proste, geometryczne struktury, które trudno jednoznacznie uznać za przedstawiające bądź abstrakcyjne. W każdym z obrazów następuje zminimalizowanie zaobserwowanych przez artystkę kształtów i układów oraz przełożenie ich na język linii i figur. Anna Zawalińska studiowała na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dyplom w pracowni prof. Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego (2006). Aneks z zakresu malarstwa w Architekturze i Urbanistyce w Pracowni Technologii i Technik Ceramicznych w Malarstwie. W latach 2008-2010 studiowała w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru. Od 2011 roku jest członkiem ZPAP. Więcej: Zawalińska – Geometryzacja...
4-12 marca 2016, wernisaż: 4 marca 2016, godz. 19. Galeria M Odwach. Wrocław, Świdnicka 38a. Maciej Kasperski ukończył Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu w specjalności projektowanie ceramiki. Od 1999 roku prowadzi zajęcia w Katedrze Ceramiki macierzystej uczelni, obecnie profesor nadzwyczajny. Wernisaż. Więcej: Kasperski Maciej.
10 lutego – 10 marca 2016. Galeria Test. Warszawa, Marszałkowska 34/50. Wystawa z cyklu Sztuka z wrocławskim aTESTem, czwarta z sześciu problemowych, wielodyscyplinarnych i wielopokoleniowych prezentacji poprzez jedno dzieło każdego z uczestników wystawy, najważniejszych postaw tej przestrzeni sztuki. Celem wystawy jest syntetyczna próba ukazania ciągłości Wrocławskiego Strukturalizmu, począwszy od końca lat pięćdziesiątych XX wieku do dziś. Wystawa dzieł: głównie malarstwa, ale też rysunku, obiektów, instalacji i filmu 26 najważniejszych reprezentantów różnych linii Wrocławskiego strukturalizmu: Adam Abel, Piotr Błażejewski, Aleksander Dymitrowicz, Krystyna Dyrda-Kortyka, Wanda Gołkowska-Chwałczyk, Alojzy Gryt, Józef Hałas, Konrad Jarodzki, Janusz Jaroszewski, Zdzisław Jurkiewicz, Leszek Kaćma, Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki, Mirosław Kociński, Andrzej Kostołowski, Natalia Lach-Lachowicz, Paweł Lewandowski-Palle, Irena Lipska-Zworska, Wojciech Lupa, Alfons Mazurkiewicz, Maria Michałowska, Mariusz Panek, Marian Poźniak, Marlena Promna, Wojciech Pukocz, Jerzy Rosołowicz, Joanna Teper. Więcej: galeriatest.pl.
20 lutego – 4 marca 2016, Galeria Sztuki Współczesnej – mia Art Gallery. Wrocław, ul. św. Mikołaja 61-62. Michał Marek (1980) malarz, twórca obrazów i obiektów malarskich odwołujących się do szeroko rozumianej pamięci, doktor sztuki, adiunkt w Katedrze Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Najnowsza indywidualna wystawa artysty prezentuje obrazy, będące wynikiem twórczej pracy ostatnich lat. W tym czasie Michał Marek pozwolił prowadzić się W dół rzeki, której wartki nurt raz po raz na brzeg wyrzucał kompletne całości. Ich kontury są nieostre, ale jednak stanowcze. Postaci przenikają przez tło i dzięki temu wszystko jest najważniejsze. Malarz nie narzuca kolejności. Jego paleta barw to kolory widziane przez mgłę, ale też można znaleźć w niej zachwyt nad renesansowym, przetartym upływem czasu, freskiem. W dół rzeki to wyjątkowa malarska ekfraza nawiązująca zarówno do jednego utworu, jak i całości muzycznego dorobku Neilla Younga. Jego melodie stanowią główny klucz interpretacyjny dla obrazów Marka, są ważnym źródłem inspiracji artysty. Wystawa artysty to proces drogi. Artysta krocząc nią błądzi, w oczekiwaniu na duchy przeszłości, z którymi intymny kontakt pozwala szukać mu nowych pól własnej wrażliwości. Droga ta wymaga czasu i jest to piękny czas – odkrywania i zapamiętywania. Czas niedokończony. Zdjęcia z wernisażu.
