Nagroda Roku ZPAP za 2020
Promna Marlena − Ogród naturalny
Nagroda Roku ZPAP za 2021
prof. Kortyka Stanisław – Obrazy (1981-2021)
Nagroda Roku ZPAP za 2022
prof. Eugeniusz Józefowski, Proces-ja...
Romeo, ceramika, 2018, fot. C. Chwiszczuk
29 sierpnia 2020, Galeria BB, Wrocław, Jatki. Wystawa dzieł ceramicznych, Jatkowisko 2. Anna Malicka-Zamorska – absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, dyplom w Pracowni Ceramiki prof. J. Kotarbińskiej (1965).
29 sierpnia 2020, w godz. 13-20. Wrocław − uliczka Jatki.
Organizator: Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Wrocławski
Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego. 10 czerwca – 11 października 2020. Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego, Wrocław, pl. Wolności 7a. Wystawa prezentuje ręcznie wyszywane ornaty, które artystka przemienia w bogato zdobione prace, wysadzane kamieniami, zdobione kunsztownymi materiałami. Bogactwo tych dzieł ma przywodzić skojarzenie ze sztuką iberyjską. Artystka zdradza swoją fascynację obrzędowością kościelną, estetyką barokowych świątyń hiszpańskich i portugalskich oraz odniesienia do sztuki japońskiej. Filmy z udziałem i komentarzem Artystki do wystawy.
29 sierpnia 2020, Jatkowisko 2, Jatki, Wrocław. Prezentacja technik szklarskich Galerii autorskiej Bożeny Czok Szkło×100. Więcej prac: blogart.
29 sierpnia 2020, w godz. 13-20. Wrocław − uliczka Jatki.
Organizator: Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Wrocławski.
29 sierpnia 2020, godz. 12-17. Wrocław, Jatki 10. Art and Prints Gallery zaprezentuje matryce, narzędzia do różnych technik graficznych, np. litografia, miedzioryt, cynkografia, serigrafia. Prezentacja połączona będzie z informacją ustną o sposobach wykonywania odbitek graficznych w tych technikach. Zaprasza: Michał Kasprowski, właściciel galerii.
Od 13 lipca 2020, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, CSU, Generała Romualda Traugutta 19/21. Kostium Innego to wystawa strojów, które artystka przygotowała w Pracowni Projektowania Ubioru Kreacyjnego, Katedra Scenografii ASP jako dyplom magisterski pod kierunkiem promotor prof. dr hab. Urszuli Smazy-Gralak oraz promotor pomocniczej, historyka ubioru, dr Małgorzaty Możdzyńskiej-Nawotki. Temat łączy podejście twórcze do idei upcyklingu tekstyliów. Kolekcja wykonana została w całości z używanych materiałów z badaniem pojęcia inności w kulturze zachodniej. Stroje zostały zaprezentowane na manekinach, ale także na modelkach w postaci zdjęć/rollupów.
29 sierpnia 2020 , godz. 18.-18.30. − Jatkowisko 2, Wrocław, uliczka Jatki. Niezwykłe kreacje − jakie zobaczą Państwo na pokazie podczas Jatkowiska − to suma działań, różnych inspiracji materią i ludzkim ciałem Lilianny Borowskiej i Aleksandry Gisges-Daleckiej, duetu twórczego. Łączy je podobny temperament, poczucie humoru, spojrzenie na świat, miłość do podróży i rzeka Odra, Lilianna urodziła się we Wrocławiu, Aleksandra jest rodowitą Szczecinianką. Absolwentki Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Animatorki kultury, aktywistki społeczne, organizatorki performance, pokazów mody, autorki sztuk teatralnych. Artystki wykorzystują różne materiały często niefunkcjonujące w życiu codziennym jako elementy scenicznego stroju. Kostiumy są wykonywane ręcznie, co jest pracochłonne, ale efekty zaskakujące i fantastyczne. Od dziesięciu lat − w zgranym tandemie wspólnych inspiracji, doświadczeń i pomysłów − zmieniają swoje artystyczne marzenia w rzeczywistość. Dużą rolę przywiązują do współpracy ze środowiskiem, w którym funkcjonują. Aktywizują młodzież, współpracują z innymi artystami, wymieniając się pomysłami i doświadczeniami. Poprzednia kolekcja artystek.
fot. W. Rogowicz
18 lipca – 30 października 2020, Muzeum Etnograficzne, Wrocław, Traugutta 111. Na wystawie obejrzymy prywatną kolekcję sztuki ludowej i nieprofesjonalnej, gromadzoną na przełomie lat 80. i 90. XX w. przez wrocławskiego historyka sztuki prof. dr. hab. Pawła Banasia oraz jego żonę Annę. Prezentowane są m.in. prace takich twórców, jak Antoni Kamiński, Stanisław Korpa, Jan Janiak, Tadeusz Kacalak, Jadwiga Matusiak, Czesław Olma, Bolesław Parasion, Władysław Sałdyka, Wacław Suska, Roman Śledź i Józef Zganiacz. Źródło: mnwr.pl. Więcej prac: artblog.
20 sierpnia – 27 września 2020, Legnica, Galeria Ring, Rynek 12. Maria Rogala (1930 Lwów) – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, Wydział Włókienniczy, dyplom w Pracowni Malarstwa i Gobelinu u prof. S. Gałkowskiego (1956). Brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych oraz indywidualnych. Laureatka wielu nagród. Artystka uprawia malarstwo olejne, akrylowe i akwarele. Inspiracje czerpie ze sztuki okresu Młodej Polski, z koloryzmu. Maluje najczęściej pejzaże, martwą naturę, kwiaty. Obrazy zachwycają interesującą kompozycją i kolorystyką. Maria Rogala obchodzi we wrześniu jubileusz 90-lecia urodzin. Jest wieloletnią członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków Okręg Wrocławski. Więcej prac: 90-lecie urodzin.
21 i 22 sierpnia 2020 od godz. 20. w ramach Maratonów Teatralnych obejrzą Panstwo Oratorium Pytyjskie oraz Wesele – Wyspiański-Malczewski-Konieczny. Występują: Studenci Akademii Praktyk Teatralnych „Gardzienice”: Julia Lewandowska, Piotr Zwolski, Magdalena Pamuła, Martyna Konewka, Agnieszka Horniczan, Aleksandra Zawłocka, Adrianna Kołpak, Mateusz Przygodziński, Karolina Głogowska, Karolina Skrzyńska, Tomasz Lipka, Agnieszka Kocińska, Lena Witkowska, Sylwia Cybulska, Magdalena Gładysiewicz oraz Aktorzy Teatru „Gardzience”. Szczegóły: Wesele Stanisława Wyspiańskiego (1869-1907). Trajler: Oratorium Pytyjskie.
Artysta fotografik 31 lipca 2020 obchodzi 104 urodziny. Życzymy dużo zdrowia oraz pięknych i szczęśliwych kolejnych lat. Na zdjęciu: Stefan Arczyński z Januszem Stankiewiczem oglądają album zdjęć Mistrza, w tle Andrzej Dudek-Dürer. Film ze spotkania z Nestorem polskiej fotografii, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2016.
14 sierpnia 2020, Kino Nowe Horyzonty, specjalny pokaz Konesera w hołdzie genialnemu kompozytorowi w ramach Cinema Italia Oggi, Wrocław, Kazimierza Wielkiego 19a/21. Zmarły 6 lipca 2020 maestro Ennio Morricone był prawdziwą legendą muzyki filmowej. Wśród reżyserów, z którymi współpracował najchętniej – obok Sergia Leone czy Piera Paola Pasoliniego – znajdował się Giuseppe Tornatore. Obaj twórcy spotkali się na planie takich filmów jak Cinema paradiso, Malena czy Koneser. Właśnie za muzykę do tego ostatniego, Morricone otrzymał – Europejską Nagrodę Filmową, jedyną w swojej karierze. Fascynująca opowieść o ekscentrycznym geniuszu, znanym i cenionym na całym świecie ekspercie sztuki. Virgil wiedzie samotną egzystencję pośród otaczających go obrazów, rzeźb i luksusowych wnętrz. Jego ustabilizowane życie burzy pojawienie się młodej i pięknej kobiety. Źródło: kinonh.pl.
3 września 2020 – 15 stycznia 2021. The Line Gallery, Londyn. Organizatorzy zapewniają artystom i wystawcom wyjątkową okazję do zaprezentowania swoich prac międzynarodowej publiczności złożonej z profesjonalistów, tj. kuratorzy, galerzyści, kolekcjonerzy, redaktorzy i wydawcy, którzy chcą poznać, publikować i promować utalentowanych artystów sztuki współczesnej. Źródło: itsliquid.com.
Wazony, Szklarska Poręba
Początki kolekcji szkła artystycznego Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze wiążą się z powstaniem w 1880 roku Towarzystwa Karkonoskiego. Jego celem było m.in. gromadzenie, dokumentowanie i ochrona przedmiotów historycznych i artystycznych, związanych z regionem Karkonoszy. Źrodło: Przewodnik po szkle oraz Szkło artystyczne.
kadr filmu
Stanisław Dróżdż (1939-2009) – wybitny twórca poezji konkretnej – zajmował się wizualizacją języka i jego analizą. Dzieła artysty prezentowane są w ramach Kolekcji sztuki polskiej II poł. XX i XXI wieku w Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł we Wrocławiu. Źródło: film prezentujący dzieło.
Drzewo żywota – Narodziny Piotr, 2016, olej, 130×97
Artysta ukończył studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – filia w Katowicach. Dyplom z medalem w Pracowni Projektowania Graficznego prof. Tomasza Jury i w Pracowni Malarstwa prof. Jerzego Dudy-Gracza (1982). Wykładowca Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie (1994-2000). Otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych (2009). Obecnie prof. zwyczajny w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Więcej: antonikowalski.art.pl
Nave Nave Mahana, 1896
Na obrazie Nave Nave Mahana I Pyszny Dzień grupa młodych dziewcząt wydaje się być zajęta zbieraniem owoców z gałęzi drzew. Ich stopy są mocno osadzone na czerwonej glebie, a niebo za nimi jest żółte. Ich bezruch i monumentalna postawa, ich stylizowane formy, rytm żywiołów we fryzie i gama kolorystyczna przywodzą na myśl antyczne lub „prymitywne” przedstawienia. Był to pierwszy obraz Gauguina zakupiony przez francuskie muzeum – wówczas dość śmiała inicjatywa, ponieważ na początku XX wieku styl Gauguina nie zawsze był dobrze przyjmowany przez publiczność, a nawet przez koneserów. Dziś dzieło to jest jednym z arcydzieł w kolekcji malarstwa muzeum. Eugène Henri Paul Gauguin napisał dwie książki o życiu i wierzeniach Maorysów. Jego obrazy cechowało syntetyczne traktowanie plam barwnych (syntetyzm), czysta paleta i stosowanie kreski dla oddzielenia sąsiadujących kolorów (cloisonizm inspirowany witrażami). Ważną cechą malarstwa Gauguina jest odwaga zrywania z rutyną malarską, jaką stała się już stylistyka impresjonistyczna. W nowym malarstwie znika przymus stosowania reguł perspektywy, światłocienia, określonego źródła światła w obrazie. Przedmiot staje się znakiem, a nie odwzorowaniem rzeczywistości. Wyraża ideę, z założenia jest dekoracyjny. Po raz kolejny sztuka nawiązuje do tradycji japońskich i sztuki prymitywistów. Twórczość tego okresu zapowiada i inicjuje nabizm oraz symbolizm. Źródło: wikipedia/Paul_Gauguin.
Witraż Bóg Ojciec z kościoła franciszkanów w Krakowie projektu S. Wyspiańskiego, fragm.
[...] Witraż hipnotyzuje ludzi niezmiennie od setek lat nadprzyrodzoną aurą, lecz interpretacje jego znaczenia mogą być uniwersalne. Wydaje się, że zapomniano o imponującym dorobku wybitnych mistrzów tej sztuki, których twórczość nieraz daleka była od tematyki religijnej. Również obecnie nie brakuje twórców, którzy szukają wyrazu artystycznego w barwnych refleksach szkła. To oni mają szansę dopisać do mitu kolejne rozdziały. Geneza witrażu nie jest jasno określona, badacze dopatrują się początków tej techniki w starożytnych mozaikach. Znane są z okresu Cesarstwa Rzymskiego niewielkie ażurowe okna wykonane z gipsu, metalu, rzadziej z drewna, w których otwory wkładano przejrzyste plastry kamieni półszlachetnych i kwarców. [...] Pełny tekst: Dyskurs. Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu.
