Nagroda Roku ZPAP za 2020
Promna Marlena − Ogród naturalny
Nagroda Roku ZPAP za 2021
prof. Kortyka Stanisław – Obrazy (1981-2021)
Nagroda Roku ZPAP za 2022
prof. Eugeniusz Józefowski, Proces-ja...
Żyrandol tynieckiego kościoła po konserwacji
Konkurs (Nie)widzialny – sztuka inspirowana religijnie – przeznaczony jest dla artystów do 35. roku życia. Termin nadsyłania zgłoszeń wraz z dokumentacją: do 25 czerwca 2021. Fundacja Chronić Dobro przy opactwie Benedyktynów w Tyńcu rozpoczyna działalność Instytutu Sztuki Kościelnej. Szczegóły i regulamin konkursu: kultura.benedyktyni.com.
15 maja − 31 sierpnia 2021, Muzeum Południowego Podlasia, Biała Podlaska, Warszawska 12. Dzieła powstały z połączenia wielu materiałów, połączone jednym tworzywem, jakim jest papier czerpany, również własnoręcznie przygotowywany przez Artystkę. Krystyna Dyrda-Kortyka czerpanie papieru określa kreacją w materiale, inspiracją z natury. Przystępując do pracy, w wyobraźni mam tylko pomysł, czasem bardzo różny od późniejszej realizacji – wyjaśnia. – Sama technika wymaga ode mnie szybkiej decyzji, kompozycyjnej świeżości, co jest najbardziej fascynujące. Drugą przyczyną, dla której ta technika jest tak pasjonująca, to nie do końca przewidywalny efekt końcowy, ponieważ kompozycja, która powstaje na sicie zostaje następnie wyłożona na deskę i odciśnięta pod prasą, a ostateczny efekt działań widoczny jest dopiero po wysuszeniu pracy. Więcej: muzeumbiala.pl.
10 sierpnia − 4 września 2021. Orońsko. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku zaprasza artystów plastyków, pracujących w tworzywie ceramicznym, do wzięcia udziału w 13. Międzynarodowym Plenerze Ceramicznym. Do udziału w plenerze zaproszeni zostaną artyści wybrani przez organizatora na podstawie aplikacji złożonych do 31 maja 2021 na adres komisarza pleneru Bogusława Dobrowolskiego: b.dobrowolski@rzezba-oronsko.pl lub sekretariat@rzezba-oronsko.pl. Szczegóły: rzezba-oronsko.pl.
Determinacja i uczciwość. To cechy absolutnie niezbędne przy pracy kreacyjnej. Dodatkowo, jako trzecią, konieczną wartość, dodałbym umiejętność podejmowania ryzyka. A jeżeli decydujemy się na podejmowanie ryzyka, musimy liczyć się z możliwością porażki. Tomasz Domański – autor rzeźb, instalacji, obiektów, performansów, rysunków i fotografii – w rozmowie o Pomnikach Czasu z Izą Jóźwik: Sublimatory, pierwszy obiekt z cyklu Pomniki Czasu został zrealizowany w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku już około 30 lat temu. Jaka była wówczas jego koncepcja? T.D.: Sublimatory były jednym z pierwszych projektów ukazujących procesualny charakter rzeźby-instalacji-idei. Idea rzeźby w procesie, ciągłej przemiany, która po uruchomieniu yin-jang. Jej kontemplacyjny charakter opiera się na zasadzie kontrastu obserwowanego w zjawiskach codziennych, skrajnościach, które się wzajemnie uzupełniają; twarde – miękkie, mokre – suche, ciepłe – zimne, pełne – puste, ciekłe – stałe, jasne – ciemne, widzialne i niewidzialne. Kontrast jest także jednym z podstawowych elementów budowania rzeźby, obok światła, rytmu i ciężaru. W tej instalacji pośrednio odwołuję się do „wzniosłości związków czystych” Barnetta Newmana. Jego poszukiwania sztuki wzniosłej (sublime) w malarstwie wyznaczyły moją drogę do prostoty i sublimacji formy. Cały wywiad: Czas jako eksperyment.
2 października 2020 – 1 czerwca 2021. Muzeum Miejskie Wrocławia, Pałac Królewski. Kazimierza Wielkiego 35, Wrocław. Kobieta-rzeźba jest tematem przewodnim zarówno działań artystycznych, jak i jubileuszowej wystawy na 50-lecie pracy twórczej Stanisława Wysockiego. Organizator: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu. Zdjęcia z wystawy: Paweł Passowicz.
MKDNiS [...] Rozumiejąc fundamentalną rolę kultury dla rozwoju cywilizacyjnego i ekonomicznego społeczeństwa, postrzegając twórczość artystyczną jako źródło siły i standardów więzi społecznych opartych na wspólnej tradycji kulturalnej, uznaje się za konieczne stworzenie przez Państwo Polskie odpowiednich warunków realizacji kulturowej i społecznej misji artystów – uwzględniając wolność i autonomię twórczości oraz powszechny dostęp do dóbr kultury – i ustanawia się następujące regulacje, m.in. Art. 25.1. Organizacja reprezentatywna może pobierać opłatę za wydanie poświadczenia, w wysokości nie wyższej niż 10% minimalnego wynagrodzenia przy wydawaniu poświadczenia, o którym mowa w art. 23 (dorobku artystycznego)... Art. 35. 1. Do postępowań w sprawie potwierdzenia uprawnień artysty zawodowego, ich aktualizacji i bezterminowego potwierdzenia, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Art. 70.1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wynikających z niniejszej ustawy wynosi w roku: 2021 r. – 4,65 mln zł; 2022 r. – 14,38 mln zł itd. Art. 74. Ustawa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 8 ust. 2 i 3, art. 16 oraz art. 64-69, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Za zgodność pod względem prawnym, legislacyjnym i redakcyjnym: Andrzej Nowarski Pełnomocnik Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw uprawnień artysty zawodowego. Proszę czytać uważnie – znajdą Państwo wiele zaskakujących propozycji. Do pobrania pdf.: Ustawa/Projekt z 3 maja 2021 o uprawnieniach artysty zawodowego
13 kwietnia − 20 czerwca 2021. Galeria Miejska BWA w Bydgoszczy. Oto dom. Oto człowiek. Oto dłoń. Prosty obraz. Figura i tło. Oczywistość. W przekładzie werbalnym obraz ten jest orzekający i zwięzły niczym zdanie w starym elementarzu. Jednak w tym miejscu na myśl niemal automatycznie przychodzi skojarzenie ze Zdradliwością obrazów Magritte’a. I wszystko zaczyna się komplikować. Malarstwo nie rządzi się bowiem zasadami podobnymi językowi. To nie zbiór znaków ani wokabularz. Jeśli odrzucić perspektywę, nie ma w nim linearnej sekwencyjności, określonych zasad następstwa. Figurę i tło łączy nieustanna relacja inwersji. Istotą obrazu jest międzyprzestrzeń – milczące, semantycznie puste pole. Nieoczywistość. Miejsce, któremu ciężko przypisać jednoznaczny sens językowy, a które jest niezbędne dla artykulacji sensu wizualnego. Ten bowiem – jak twierdzi – Gottfried Boehm – „[…] artykułuje się na tle tego, co niepowiedziane”. Ta milcząca, pusta przestrzeń jest zatem, wbrew pozorom, gęsta – pełna korelacji, kontrastów, przejść. To pustka, która nie jest niczym... Więcej: galeriabwa.bydgoszcz.
Dział Malarstwa XVI-XIX w. Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Makowski Tadeusz (1882-1932) maluje Wiosnę około 1908 roku. Pełen młodzieńczego zapału i nadziei na sławę, daje upust swojej wyobraźni, korzystając z rozwiązań formalnych, których uczy się od najlepszych. Natomiast jedną z najbardziej znanych prac Mehoffera jest Dziwny ogród (1902-1903) – kompozycja o tak niejednoznacznej i tajemniczej symbolice, że doczekała się wielu, nawet skrajnie różnych interpretacji. Przez szczegółowe opracowanie kwiatów i roślin, podobnie jak na średniowiecznych obrazach, ukazujących Marię w zamkniętym ogrodzie, tzw. hortus conclusus, odczytywany był m.in. jako metafora miejsca bezpiecznego i beztroskiego. Więcej: mnwr.pl/wiosna.
Od 2 lutego 2021, obecnie online. Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Artystka ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu w 1983 roku. Od 985 roku mieszka w Paryżu. Więcej: ludwika-ogorzelec.
29 stycznia − 24 kwietnia 2021. SIC! BWA Wrocław, pl. Kościuszki 9-10. Wystawa to opowieść o nieskończonej ilości zbieranych przedmiotów, o ulotnej materii świata fizycznego i niestabilności psychiczno-społecznej. Kalina Bańka – absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 2013 roku jest asystentką w Pracowni Szkła w architekturze oraz Pracowni Witrażu Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W 2020 roku uzyskała stopień doktora sztuki.
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Po co nam sztuka współczesna. Dlaczego chodzimy do galerii i muzeów? Ko-lekcja wyborów to projekt poświęcony badaniu sposobów odbioru sztuki przez widzów. Po co nam sztuka współczesna. Dlaczego chodzimy do galerii i muzeów? Ko-lekcja wyborów to projekt poświęcony badaniu sposobów odbioru sztuki przez widzów. Fot. Bartosz Górka. Więcej o wystawie: zamek-ujazdowski.pl.
26 marca 2021 ogłoszono wyniki Konkursu na Najlepszy Dyplom ASP 2020. Komisja Konkursowa przyznała nagrodę Najlepszy Dyplom Roku Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu 2020 Kamili Mierzwińskiej z Wydziału Malarstwa, kierunek malarstwo, za pracę dyplomową Anamneza. Próba pamięci, promotor: prof. Łukasz Huculak, oraz Tożsamość wody, promotor: prof. Paweł Jarodzki. Natomiast Nagrodę ZPAP otrzymał Radosław Suliga z Wydziału Grafiki i Sztuki Mediów, kierunek grafika, za pracę Przewodnik po architekturze modernistycznej Breslau/Wrocław, promotor: dr hab. Tomasz Broda. Więcej: Najlepszy dyplom ASP.
23 marca – 13 czerwca 2021. Wystawa arcydzieł z Watykanu w stulecie urodzin Papieża Jana Pawła II w Zamku Królewskim w Warszawie. Na wystawie zaprezentowano siedem arcydzieł, dotychczas nieeksponowanych w Polsce, użyczonych Zamkowi Królewskiemu przez Muzea Watykańskie: Madonna z Dzieciątkiem i świętymi Dominikiem i Katarzyną Aleksandryjską – Fra Angelica, Święty Mateusz z aniołem – Guida Reniego, Uczynki miłosierdzia – Olivuccia di Ciccarellego, Odkupiciel – Antonia Allegriego, Święta Trójca z martwym Chrystusem – Ludovica Carracciego, Madonna z Dzieciątkiem – Giovanniego Battisty Salviego, Obserwacje astronomiczne – Donata Cretiego. Szczegóły: zamek-krolewski.pl.
Ewa M. Poradowska-Werszler, Początek i kres
2 kwietnia – 10 czerwca 2021. Galeria Tkacka Na Jatkach. Wrocław. XVI ogólnopolska wystawa poświęcona pamięci Świętego Jana Pawła II odbywa się w 16. rocznicę odejścia Papieża Polaka do Domu Ojca oraz w Jego 100-lecie urodzin. Artyści – Bartosz-Mazuś Ewa Barbara, Bibrowicz Małgorzata, Bielecka-Woźniczko Barbara Teresa, Boduszek Urszula, Borek Arkadiusz, Borek Dominika, Burgielski Bartosz, Burnat Kazimierz, Chojnacka Maria Teresa, Chotnicka-Świat Dagmara, Drzewiecki Mirosław ksiądz, Dyrda-Kortyka Krystyna, Forycka-Putiatycka Anna, Głazik Lidia, Godszling Agnieszka, Górniak Barbara, Hendrychowska Krystyna, Jakubów Jerzy, Jaworska-Thomas Danuta, Jesinowicz-Nguyen Anna, Kociołek Zuzanna, Kotecka Beata, Kułacz Krzysztof, Mossakowska Joanna Halina, Olszewska Ludwika, Owidzka Joanna, Poradowska-Werszler Ewa Maria, Rębisz-Werszler Honorata, Trzebiatowski Janusz, Ugrewicz Alicja, Walczak-Jackiewicz Ewa, Werszler Jerzy, Werszler Rafał, Wieczorek Robert. Prezentowane dzieła inspirowane są poematem św. Jana Pawła II Tryptyk rzymski, rozdz. 2 – Medytacje nad Księgą Rodzaju u progu Kaplicy Sykstyńskiej, ze szczególnym uwzględnieniem cz. 2. Obraz i podobieństwo. Papież przypominał, iż Uczynił Bóg człowieka na swój obraz i podobieństwo, a twórczość artystyczna pomaga dostrzec obecność Boga. Organizacja wystawy: prof. Ewa M. Poradowska-Werszler. Kurator wystawy: mgr Honorata Rębisz-Werszler. Patronat honorowy: Józef Kupny, Arcybiskup Metropolita Wrocławski. Więcej: I widział Bóg...
J. Matejko, Wniebowstąpienie, 1884, olej/deska, 66,8×103, Muzeum Narodowe, Warszawa
Szczęśliwych, rodzinnych, zdrowych i niosących nadzieję świąt Wielkanocnych 2021.
Aeracja, 2021, 142×122
27 marca ‒ 8 maja 2021. Galeria Brama Wrocławska, Oleśnica. Język abstrakcji umożliwia mi pełną wypowiedź artystyczną, gdyż posługuje się metaforą. Metaforą pozbawioną kształtów i ograniczeń, ale wypełnioną przestrzenią, kolorem, światłem. Przestrzeń to dla mnie płaszczyzna obrazu i jej oddziaływanie poprzez interakcję plam barwnych, które mogą się swobodnie i niemal nieskończenie rozwijać. Przestrzeń powstająca z interferentności i relacji plam barwnych jest na usługach koloru. Dla mnie kolor jest bohaterem. Bohaterem znajdowanym zawsze na nowo. Pozwala otwierać się na przeżywanie tego, czego w żaden inny sposób wyrazić się nie da ‒ Anna Mielniczyk. Wystawa odbywa się w ramach wspólnego projektu MADOA z indywidualną wystawą Agnieszki C. Kazały ‒ Batik. Więcej: Mielniczyk+Kazala.
W związku z zaleceniami Rządu – z 25 marca 2021, wynikającymi z pandemii koronawirusa – informujemy, że Biuro Okręgu Wrocławskiego ZPAP zawiesza działalność stacjonarną oraz przechodzi w tryb pracy zdalnej od 29 marca 2021 do odwołania. W sprawach pilnych prosimy o kontakt: tel. +48 572 622 359, sekretariat@zpap.wroclaw.pl.
Zdjęcie: BWA Wałbrzych, prezentacja wystawy online
Dr hab. Michał Staszczak – absolwent Wydziału Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu (2005) – prowadzi Pracownię Odlewnictwa Artystycznego w macierzystej uczelni, w której od 2020 pełni funkcję Prorektora ds. promocji i współpracy międzynarodowej. O artyście: asp.wroc.pl. O wystawie również: Co Jest Grane/online.
Chimera, 2021, maksi, aluminium, 86×98×53,4 cm I Chimera, mini, brąz, 14,3×16×8,5 cm
23 marca − 5 maja 2021. Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA, Słowackiego 26. Michał Staszczak – artysta związany z Akademią Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu – zabiera nas w podróż do krainy swojej wyobraźni. Jego rzeźby mają surrealistyczny charakter, zdają się pochodzić z pogranicza jawy i snu. Nie jest to jednak sen wesoły. Ostatnie realizacje: Pain Forest, Chimera, Kijanka, Ostatni Lot – budzą ciekawość, ale również niepokój. Michał Staszczak tworzy modele swoich rzeźb metodą asamblażu. Wykorzystuje różne znalezione przedmioty, kształty, faktury, łączy je w woskowe obiekty i odlewa z metalu. Od niedawna do swoich procesów twórczych włączył technologie cyfrowe – projektowanie, skanowanie i druk 3D. Nie oznacza to odejścia od ulubionej metody trójwymiarowego kolażu, ani rezygnacji z tradycyjnych materiałów rzeźbiarskich. Część wydrukowanych rzeźb zostaje pokryta warstwą metalu, pozostałe, po ściągnięciu formy z wydruku, zostają odlane z metalu. Technologia 3D daje jednak dodatkową, fascynującą możliwość - tę samą pracę artysta może wykonać w różnych rozmiarach. Kilkoma kliknięciami decyduje, czy będzie wielkim obiektem przestrzennym czy filigranową, niemal biżuteryjną rzeźbą. Na wystawie Rozmiar ma znaczenie prezentowane są rzeźby różnych wielkości. Oprócz zagadnień związanych z poszukiwaniem rozmiaru „właściwego” dla obiektu rzeźbiarskiego, artysta porusza kwestię unikatowości rzeźby w obliczu nowoczesnych technologii cyfrowych. Więcej prac artysty: Zdjęcia z wystawy.
