22 listopada 2021 odszedł od nas artysta Paweł Jarodzki. Pogrzeb 27 listopada 2021 na cmentarzu św. Maurycego, Wrocław. Absolwent Wydziału Malarstwa, Rzeźby i Grafiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1979-1984), później profesor Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Pracę dyplomową ukończył w Pracowni Malarstwa doc. Konrada Jarodzkiego oraz doc. Leszka Kaćmy (1984). W latach 80. XX w. wspólnie z artystami-przyjaciółmi wydawał fanzinowy magazyn "LuXus" (1984-1988), a prace grupy często zdobiły strony "Formatu artystycznego" ASP. Paweł Jarodzki był cenionym i lubianym artystą; jego wystawy zawsze cieszyły się zainteresowaniem, wspomnę chociażby Na lewo (2015), czy prezentacja książki Kompletna historia wszechświata ze szczególnym uwzględnieniem Polski (2014), która odbyła się siedem lat temu. Zarząd ZPAP przekazuje Rodzinie wyrazy głębokiego współczucia.
Hejnowicz Jerzy – Stan zawieszenia w samym środku niczego
16 listopada 2021 – 30 stycznia 2022. Galeria Miejska BWA w Bydgoszczy, Gdańska 20. Przestrzeń zostaje poddana reorganizacji, a indywidualne dynamiki poszczególnych instalacji wybrzmiewają wobec siebie w na nowo ustalonej relacji. Napięcie stopniowane jest poprzez subtelny ruch, słowa zyskują materialną obecność, niosąc w sobie potencjał wewnętrznego drgania. Widzialne styka się z wyobrażonym, określone z niedopowiedzianym. Zapisuje się energia czasu, dryfuje na ekranie, w zasygnalizowanej geometrii, w świetle i półmroku – Karolina Pikosz, kuratorka. Jerzy Hejnowicz – urodzony w 1962 roku w Poznaniu. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie UAP) w Poznaniu w latach 1985-1990 na Wydziale Malarstwa Grafiki i Rzeźby, specjalizacja – grafika warsztatowa. Dyplom w zakresie grafiki warsztatowej oraz rysunku zrealizowany w 1990 r. w pracowniach: prof. Zbigniewa Lutomskiego (grafika) i prof. Jarosława Kozłowskiego (rysunek). Od 1990 roku pracownik dydaktyczny tejże uczelni. Od 2007 roku Kierownik XIV Pracowni Rysunku. Działalność artystyczna w zakresie: grafiki warsztatowej, rzeźby, sztuki obiektu i instalacji, rysunku, realizacji multimedialnych, zdjęcie: T. Zieliński. Więcej: galeriabwa.
Baj Stanisław i Borcz Rafał – Nad morzem mgieł
Stanisław Baj, Rzeka Bug, 2018, olej na płótnie, 200×450 cm, fot. Agata Ciołek
23 listopada 2021 – 16 stycznia 2022. Galeria Miejska BWA w Bydgoszczy. Bydgoszcz, Gdańska 20. Stanisław Baj – urodzony w 1953 w Dołhobrodach nad Bugiem na Podlasiu. Studia w latach 1972-1978 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem profesorów: Michała Byliny, Jacka Siennickiego i Ludwika Maciąga. Dyplom z wyróżnieniem w Pracowni prof. Ludwika Maciąga. Od 1982 dydaktyk na ASP w Warszawie. W latach 2005-2012 prorektor ds. studenckich i naukowych. Obecnie jest profesorem Wydziału Malarstwa macierzystej uczelni i prowadzi Pracownię Dyplomującą Malarstwa, studenci II-V roku. Mieszka we wsi Dołhobrody nad Rzeką Bug. Artysta wystawia głównie malarstwo i rysunek. Początkowo malował sceny rodzajowe inspirowane życiem wsi i naturą. Od lat 80. XX w. jego twórczość to pejzaż, głównie rzeka Bug, oraz portret. Obrazy mają cechy uniwersalne a zarazem symboliczne, zwłaszcza liczne portrety matki artysty oraz zakola dzikiej rzeki Bug, malowane wprost z natury, od realistycznych po abstrakcyjne.
Rafał Borcz, Sowa, 2011, olej na płótnie, 160×110 cm, fot. Rafał Borcz
Rafał Borcz jest absolwentem Wydziału Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Leszka Misiaka (1999). Obecnie na macierzystej uczelni prowadzi Pracownię Rysunku. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, rzeźbą i fotografią. Kurator: Danuta Pałys. Źródło: galeriabwa.bydgoszcz.
Berdyszak Marcin – Wielowymiarowość
M. Berdyszak, Wielorównaniowy model sprawy J.Rossa Baughmana, 2017
12 listopada 2021 – 8 stycznia 2022. Galeria FOTO-GEN Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu, pl. bpa Nankiera 8, Wrocław. Indywidualna wystawa fotografii, fotoobiektów i fotoinstalacji prof. Marcina Berdyszaka. Zakorzeniony w XX-wiecznej awangardzie prof. M. Berdyszak jest autorem obiektów, instalacji intermedialnych, performansów, w których podejmuje dyskurs z kulturowymi stereotypami, standaryzacją emocji i zachowań, ze współczesnym wartościowaniem rzeczywistości. Patrząc szerzej na dokonania artystyczne M. Berdyszaka, widzimy, że niezwykle istotnym i wartościowym wątkiem w jego sztuce jest twórczy dialog również z innymi artystami, także z tymi pochodzącymi z różnych okresów historii sztuki. Ta swoista odyseja w głąb depozytu sztuki, postępująca w duchu teorii płynnego, labilnego charakteru rzeczywistości i kultury, rozumie i ocenia tę historię, pomimo wielości możliwych interpretacji poszczególnych dzieł i nurtów – za bardziej stabilną, a więc uniwersalną i ponadczasową od rzeczywistości, z której ona wyabstrahowała. Marcin Berdyszak – urodzony w Poznaniu w 1964 roku. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Włodzimierza Dudkowiaka oraz z rzeźby w pracowni prof. Macieja Szańkowskiego w PWSSP w Poznaniu w 1988 roku. Od 1989 roku związany z Akademią Sztuk Pięknych w Poznaniu, obecnie Uniwersytetem Artystycznym. Pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego i prowadzi pracownię działań przestrzennych na Wydziale Rzeźby. Kuratorzy: Andrzej Mazur, Manfred Bator.
Krupiński Paweł: Niemieckie miejsca zagłady obywateli II RP
15 listopada – 15 grudnia 2021. Wernisaż wystawy fotografii 15 listopada, godz. 18. Civitas Christiana. Wrocław, ul. Kuźnicza 11-13, I p.
13. Park Sztuki 2021
19 listopada – 3 grudnia 2021. Wernisaż: 19 listopada 2021, godz 18. Bolesławiecki Ośrodek Kultury – Międzynarodowe Centrum Ceramiki, Bolesławiec, pl. Piłsudskiego 1C. Wystawa poplenerowa 13. Pleneru Malarskiego Park Sztuki, który odbył się na terenie Zamku Kliczków, na przełomie sierpnia i września 2021. Artyści: Rafał Bakalarczyk, Marek Danielewicz, Patrycja Dubiel, Natalia Dzidowska, Grażyna Grabowska, Hanna Karasińska-Eberhardt, Magdalena Olga Konieczna, Michał Marek, Wojciech Roskosz, Krystyna Szczepaniak – kurator.
Przyjęcia do ZPAP
Zarząd Okręgu Wrocławskiego ZPAP – realizując uchwałę Zarządu Głównego ZPAP – informuje, że 25 listopada 2021, godz. 11. Klub Jatki 2.0 przy ulicy Jatki, odbędzie się posiedzenie Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej, rozpatrującej deklaracje uzyskania członkostwa na podstawie prac i innych dowodów działalności twórczej. Sekretariat zakończył przyjmowanie wniosków kandydatów. Osoby, które złożyły komplet dokumentów i spełniły wszystkie wymogi formalne, proszone są o przybycie ww. terminie na spotkanie z Komisją oraz przedstawienie dowodów działalności twórczej w postaci fizycznych przykładów prac plastycznych (własne dzieła plastyczne). Szczegóły: komunikaty.
Jaszczuk Paweł – Historie w portretach zapisane
Józef Kuraś, pseud. Orzeł, Ogień – żołnierz Wojska Polskiego i Armii Krajowej
2 listopada – 5 grudnia 2021. Galeria Pod Plafonem, Rynek 58. Dolnośląskiej Biblioteki Publicznej im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu. Paweł Jaszczuk – starszy wykładowca w Zakładzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Jego aktywność twórcza obejmuje rysunek, malarstwo, grafikę, witraże, ilustrację książkową, projektowanie architektoniczne i plastyczne wspomaganie projektów architektonicznych. W cyklu „Historie w portretach zapisane” autor prezentuje portrety postaci od insurekcji kościuszkowskiej, przez powstanie listopadowe, styczniowe, aż do powstania warszawskiego i walki zbrojnej o niepodległość, m.in. Witold Pilecki – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, August Emil Fieldorf, ps. „Nil”– generał brygady Wojska Polskiego, Józef Kuraś, pseud. „Orzeł”, „Ogień” – żołnierz Wojska Polskiego i Armii Krajowej, partyzant na Podhalu w czasie II wojny światowej, po wojnie jeden z dowódców oddziałów podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego. Sprawność warsztatowa zespolona z niekonwencjonalną formą ujęcia pozwala mu uniknąć patosu, zastępując go wzbudzającym emocje obrazem ludzi tworzących historię, ale i przez nią boleśnie dotkniętych, a należną im heroizację wyraża środkami plastycznymi i symbolicznym sztafażem. Widać to zwłaszcza we wzbogaconych o aspekt prywatny portretach wielokrotnych, które swoją ekspresją podkreślają tragizm ich człowieczego losu. Więcej: wbp.wroc.pl.
Chojnowski Rafał – Malarstwo to farba, finisaż
Oprowadzania kuratorskie: 13 listopada 2021 od godz. 12. oraz 15 i 16 listopada 2021 w godz. 13-18. Finisaż wystawy: 17 listopada 2021, godz. 19. Galeria Eklektik Art, Wrocław, ul. Czysta 4.
5 listopada 2021, godz. 17. Wrocław, uliczka Jatki. W programie artystycznym Koncert uczniów Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu. Trio stroikowe: Izabela Prędkiewicz: klarnet; Zuzanna Dubielecka: obój; Patrycja Mazur: obój – James Hook, Trio, cz. I. Allegro, cz. II. Andante. Naucz. Monika Pietruszewska. Duet: Lena Czekaj: flet, Wiktoria Kansy: flet, naucz. Elżbieta Hołowiak-Ziółek; Michał Zdybek: gitara, naucz. Paulina Wiśniewska. Utwory: Joaquin Rodrigo: En los trigales, D.A. Robles i J. Michberg; El condor pasa; Huyano, Boliwia; Carnnavalito, Argentyna; La cucaracha, Meksyk; G.H. Matos Rodrigez; La cumparsita; C. Gardel – Por una cabeza; L. Bonfa – Manha de carnaval; La Jesusita, Meksyk; Para nos que bela gloria, Brasylia. Kwartet trąbkowy: Anna Małysa, Tobiasz Warejko, Antoni Wuwer, Karol Żak. Utwory: Greensleeves Folk Song; G. Bizet; Habanera z opery Carmen; G.Ph. Telemann – Marsz; naucz. Mirosław Wenc. Agata Grudzień – Kierownik Sekcji Kameralistyki i Akompaniamentu; Karol Lipiński-Brańka – koordynator.
Skarbek Krzysztof – Mity Olimpu wobec współczesności
Maseczka może ułatwić bezpieczne łowy Artemidzie, lecz Nike nie zdążyła ostrzec jej przed groźnym wojownikiem, 2021, akryl, płótno, 100×70.
4 listopada – 9 grudnia 2021, Galeria Miejska we Wrocławiu, Kiełbaśnicza 28. Wystawa malarstwa i fotoobrazów artysty. W swoich artystycznych poszukiwaniach Krzysztof Skarbek śmiało przemieszcza się nie tylko w obrębie różnych czasów i przestrzeni, ale też w obrębie światów rzeczywistych i wyobrażonych. Na jego płótnach na równych prawach egzystują więc średniowieczni rycerze, dinozaury, postaci z kreskówek, zwierzęta, popkulturowe ikony, wytwory współczesnej technologii, kosmici i cyborgi. [...] Z każdym cyklem malarskim artysta poszerza jednak własne imaginarium, włączając w swoje fantazyjne uniwersa nowe motywy i bohaterów oraz rzymskich wojowników współistniejących w idealnej harmonii z robotami i statkami kosmicznymi. [...] Skarbek o swojej artystycznej pracy mówi: Ważnym elementem mojej strategii twórczej jest poczucie humoru, które rozładowuje po wielokroć pompatyczne oblicze tematu bogów władających greckim Olimpem. Rozbrajająca istota ironii ma wskazać na ukryte, często groteskowe, dramatyczne znaczenia przedstawionych zjawisk. Kuratorka: Katarzyna Zahorska. Więcej: galeriamiejska.
Knobloch Marian – Malarstwo
Fragment dzieła
2-29 listopada 2021. Miejska Galeria Sztuki MM Chorzów, Sienkiewicza 3. Wystawa jubileuszowa z okazji 50-lecia pracy twórczej Artysty. Marian Knobloch urodzony w Chorzowie, ukończył studia w Krakowie na Akademii Sztuk Pięknych (1965-1971). Edukację zakończył dyplomem u profesora Mieczysława Wejmana. Jest członkiem Związku Artystów Plastyków oraz Stowarzyszenia Chorzowskich Artystów Plastyków. Więcej: knobloch-malarstwo.
4-27 października 2021. Salonik Trzech Muz. Wrocław, Zawalna 7. Tkanina artystyczna to dziedzina sztuki, w której Robert Wieczorek i prowadzona przez niego grupa Babie Lato mają wiele do powiedzenia. Co dokładnie? Mogą Państwo sprawdzić na wystawie.
Szewczyk Anna – Zbiór
21 października – 14 listopada 2021. Galeria CSU Neon, Wrocław, Traugutta 19/21. Zbiór to monograficzna wystawa malarstwa z okazji 40-lecie pracy artystycznej prof. Anny Szewczyk. Prezentacja obejmuje fragmenty cykli malarskich i rysunkowych powstałych na przestrzeni ostatnich 20 lat. Wystawa jest syntezą poglądów i poszukiwań artystycznych prof. Anny Szewczyk, a dotyczy w głównej mierze uniwersaliów wobec kontekstów wynikających z lokalnych wymiarów kulturowych. W ramach Zbioru zgromadzone realizacje są rezultatem namysłu nad miejscem i czasem. Stanowią w tej samej mierze wypowiedź związaną z obecnością uwarunkowaną ich kontekstami, jak również są zwróceniem się artystki ku własnej aktywności. Konfrontacja przeżycia z teraźniejszością i kulturowym śladem jest zaproszeniem do dialogu z indywidualnymi aktami świadomości, poprzez które nie tylko reaktywuje się znaczenia, ale przede wszystkim poszukuje i reinterpretuje się na ich podstawie ukryte lub nie podjęte dotąd sensy. Foto z wernisażu, M. Pietrzak.
Düreriozum – Wokół Albrechta Dürera
28 października – 11 listopada 2021. Dom Norymberski, Kraków, Skałeczna 2. Wernisaż: 28 października 2021, godz. 18-20. Artyści: Andrzej Dudek-Dürer, Magda Hueckel, Bartek Jarmoliński, Paweł Łyjak, Magda Moskwa, Marta Pabian, Maria Piątek, Monika Walter, Małgorzata Wielek. Prace współczesnych artystów odnoszą się do dwóch aspektów twórczości Albrechta Dürera: obserwacji natury oraz wizjonerstwa. Odniesienia do świata nadprzyrodzonego, do tego, co określamy sferą duchową i co ukazane zostało przy pomocy motywów z realnego świata, stały się głównym wyznacznikiem zbudowania koncepcji wystawy. Prace współczesnych artystów odnoszą się do dwóch aspektów twórczości Albrechta Dürera: obserwacji natury i wizjonerstwa. Prace Dürera są tu odniesieniem i inspiracją do ukazania tego, co niewidzialne. Koncepcja ta dotyczy również reinkarnacji i inkarnacji, jaka cechuje osobę i twórczość Andrzeja Dudka-Dürera. Kurator: Bartek Jarmoliński.
Chojnowski Rafał – Malarstwo to farba
Dom płonie, a ja gram na saksofonie
28 października – 17 listopada 2021. Wernisaż: 27 października 2021, godz. 19. Galeria Eklektik Art, Wrocław, ul. Czysta 4. Malarz i projektant. Ukończył studia we Wrocławskiej PWSSP (ob. ASP im. Eugeniusza Gepperta) na Wydziale Malarstwa, w Pracowni prof. Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego i prof. Konrada Jarodzkiego. Studiował grafikę warsztatową w Camden School of Art w Londynie. Twórca bardzo aktywny, różnorodny i ekspresyjny. Tworzy cykle, z których każdy jest innym zadaniem malarskim. Elementami łączącymi je jest kolor i faktura, podporządkowuje im tematy, które są jedynie pretekstem, nie chce bowiem opowiadać historii. Bliskie jest mu twierdzenie Georga Baselitza, że uwaga malarza powinna skupić się na samym malarstwie, a nie na motywie. Prace oscylują pomiędzy malarstwem figuratywnym a abstrakcyjnym – artysta odrealnia przedstawiane sceny. Uderzająca jest żywiołowość i magia jego płócien, malowanych z impetem, pełnymi ekspresji, energicznymi pociągnięciami pędzla. Warto też zwrócić uwagę na autonomiczność poszczególnych fragmentów wielkoformatowych obrazów, na dopełnianie się statycznych i dynamicznych przestrzeni malarskich, na brak punktu centralnego – taka konstrukcja obrazu pozwala na oddzielne odczytywanie poszczególnych jego fragmentów, które tworząc całość, jednocześnie jakby żyją własnym życiem. Twórca rozpoznawalny, manifestujący swą artystyczną odrębność – jego sztuka, to swoista gra rzeczywistości ze złudzeniem. Więcej prac.
Patuszyńska Monika – Genealogia
23 października – 14 listopada 2021. Wernisaż: 23 października 2021, godz. 14. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, ul. Topolowa 1. Monika Patuszyńska – uzależniona od porcelany. Twórczyni autorskiej metody odlewania z form gipsowych. Zafascynowana przemijaniem i wszystkim, co z upływem czasu się wiąże. Jej prace znajdują się w kolekcjach muzealnych na całym świecie, m.in. Museum of Modern Ceramic Art w Gifu w Japonii, Jingdezhen Ceramics Museum w Chinach, Mungyeong Ceramics Museum w Korei, Danmarks Keramikmuseum w Danii czy Musée de la Céramique w Vallauris we Francji, prezentowane były na prawie 100 wystawach, w tym ponad 10 indywidualnych. Artystka jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków. Jedna z poprzednich wystaw artystki we Wrocławiu Bastards & Orphans.
Biewald Jakub – Zapis wzrastania
13 października – 28 listopada 2021. Wrocław, Galeria Patio, Stary Ratusz. Jakub Biewald specjalizujący się w ceramice artystycznej prezentuje tu swoją niezwykłą twórczość opartą na formach wychodzących z wirującego ruchu koła garncarskiego. Sam artysta wskazuje też na silną fascynację żywiołami. Siły natury to żywioły: ziemia, woda, ogień, powietrze. Wszystkie one są zawarte, jakby zaklęte w ceramice. Masa ceramiczna reprezentuje ziemię i wodę, ogień pojawia się podczas wypału, woda zaś całkowicie odparowuje, ustępując miejsca powietrzu. Formy weryfikowane są ostatecznie przez wypał w piecu, bez możliwości cofnięcia ruchu, naniesienia poprawek. Wymagają regularnej, spokojnej, cierpliwej pracy o charakterze medytacyjnym, który ma dla mnie zawsze duży wpływ na opracowywanie kolejnych pomysłów. Wystawa jest wyborem rzeźb ceramicznych z cyklu Zapis Wzrastania, który jest najnowszym zestawem prac artysty. Rzeźby inspirowane żywiołami, pochodzące wprost z natury, są kwintesencją tego, jak powstają, tego, co jest potrzebne do tworzenia ceramiki. Prace te oddają siły natury poprzez swoje dynamiczne formy, w których, jak podkreśla sam autor, żywioły te są zaklęte. Wybrane przeze mnie narzędzie – koło garncarskie, umożliwia kształtowanie materii, tworzenie struktury będącej zapisem naturalnych sił i procesów. Płynący z koła hipnotyzujący ruch wirowy, pozwala wprawić się w stan transu, gdzie proces twórczy zachodzi także poza świadomością. Niemal jak derwisze, którzy wprowadzają się w ekstatyczny trans, poprzez wprawianie swojego ciała w ruch wirowy. Ruch ten jest właściwie fundamentem w powstawaniu wszelkich form. W atomach krążą elektrony. Wiruje Ziemia, powietrze, woda. Źródło: muzeum.miejskie.
Malicka-Zamorska Anna – Sny w ogrodzie
15 października 2021 – 15 lutego 2022. Muzeum Porcelany w Wałbrzychu, 1 Maja 9. Wystawa odbywa się w ramach Biennale Mistrzów im. Bronisława Wolanina. Anna Malicka-Zamorska ukończyła studia artystyczne w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, uzyskując dyplom w pracowni przemysłowej i artystycznej prof. Julii Kotarbińskiej (1965). Więcej prac.
Praca: 
21 października – 14 listopada 2021. Galeria CSU Neon, Wrocław, Traugutta 19/21. Zbiór to monograficzna wystawa malarstwa z okazji 40-lecie pracy artystycznej prof. Anny Szewczyk. Prezentacja obejmuje fragmenty cykli malarskich i rysunkowych powstałych na przestrzeni ostatnich 20 lat. Wystawa jest syntezą poglądów i poszukiwań artystycznych prof. Anny Szewczyk, a dotyczy w głównej mierze uniwersaliów wobec kontekstów wynikających z lokalnych wymiarów kulturowych. W ramach Zbioru zgromadzone realizacje są rezultatem namysłu nad miejscem i czasem. Stanowią w tej samej mierze wypowiedź związaną z obecnością uwarunkowaną ich kontekstami, jak również są zwróceniem się artystki ku własnej aktywności. Konfrontacja przeżycia z teraźniejszością i kulturowym śladem jest zaproszeniem do dialogu z indywidualnymi aktami świadomości, poprzez które nie tylko reaktywuje się znaczenia, ale przede wszystkim poszukuje i reinterpretuje się na ich podstawie ukryte lub nie podjęte dotąd sensy. 
Dom płonie, a ja gram na saksofonie
