To jedna z najważniejszych ustaw, na którą czeka od lat środowisko artystek i artystów. Dziś złożyliśmy wniosek o rozpoczęcie prac legislacyjnych nad ustawą o zabezpieczeniu socjalnym osób wykonujących zawód artystyczny. Centralnym jej punktem są decyzje o dopłacie, czyli zasypywaniu luk w opłacaniu składek społecznych.
Naszym priorytetem w Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego jest włączenie artystów zawodowych do systemu zabezpieczenia socjalnego, by m.in. mogli skorzystać z wizyty u lekarza lub uzyskać zasiłek chorobowy. By matki – artystki mogły skorzystać z urlopu macierzyńskiego, a ojcowie – artyści nie martwili się, czy mogą pójść z dzieckiem do lekarza.
Chcemy wprowadzić mechanizm gwarantujący stałe ubezpieczenie artystek i artystów. Członkowie ich rodzin też będą mogli się ubezpieczyć.
Proponujemy, by za koordynację i transfer środków odpowiadał nowy organ – Instytut Artysty Zawodowego transferując środki poprzez Fundusz Wsparcia Artystów Zawodowych.
Pracując na projektem ustawy wsłuchaliśmy się w głosy przedstawicieli środowisk, ale oparliśmy się też na badaniu „Policzone i Policzeni” przeprowadzone przez Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną Uniwersytet SWPS na nasze zlecenie.
Około 69% badanych artystów i artystek ma przychody poniżej średniej krajowej, a ok. 30% (blisko jedna trzecia!) poniżej minimalnego wynagrodzenia. Jedynie 8,3% artystów ma umowy o pracę na czas nieokreślony.
Ten projekt ustawy nie rozwiązuje wszystkich problemów, ale jest pierwszym krokiem budowania systemu zabezpieczenia socjalnego artystów. Po konsultacjach społecznych projekt trafi znów do międzyresortowych uzgodnień, a Rada Ministrów pochyli się nad nim w I kwartale 2025 r.
Wierzę, że największą inwestycją w polską kulturę jest inwestycja w tych, którzy tę kulturę tworzą – w artystki, artystów, twórców i twórczynie. Dzisiaj mamy pierwszy kamień milowy.
Fot. Danuta Matloch | MKiDN
