16. Park Sztuki – wystawa poplenerowa w OPT Zamek
Sztuka w dialogu: rozmowa z Andrzejem Dudkiem-Dürerem
Wernisaż poplenerowy III. Impresje Kłodzkie – BWA Wałbrzych
Michał Pietrzak | Przemiany
Przemiany [fragment] / Andrzej Saj
Projekt Przemiany oparty jest na zasadzie zderzenia kadru nasyconego wizualnymi detalami z pustką, przedstawioną jako naga ściana wybranego wnętrza, znalezionego w obiektach pałacowo-mieszkalnych w Morawie, Gorzanowie i Sokołowsku. Autora interesują relacje między tym, co zastane (znalezione) w rzeczywistości, a zaprojektowaną pustką celowo oczyszczonej ściany. Zabieg ten sugeruje potencjalność odczytywania, do którego zmuszana jest nasza pamięć, w drugim kadrze pozbawionym detali. Fakty ujawnione w pierwszym obrazie stymulują pamięć, ale również umożliwiają powstanie dowolnych skojarzeń, które mogą ten kadr dopełnić. W ten sposób autor odnosi się do istoty sztuki fotografii i jej podstawowych funkcji: zapisu (śladu) pamięci zarówno indywidualnej, jak i zbiorowej (kulturowej), a także stymulowania kreacyjnych zabiegów, które stanowią domenę wszelkich sztuk.
Michał Pietrzak jest świadomym artystą i wie, jakiego sztafażu potrzebuje dla oddania swych twórczych zamiarów. Będąc z wykształcenia także architektem, posiada umiejętność spostrzegania struktur mieszkalnych, kształtów budowli i ich wnętrz. Wpływa to na jego widzenie świata, to znaczy na zdolność selekcji i ograniczania (kadrowania) widoku, a więc wyboru takiej cząstki rzeczywistości, która jest adekwatna do jego autorskiej inwencji w obrazowaniu. Idea sprawcza jego prac (tej, jak i wielu wcześniejszych realizacji) jest swego rodzaju namysłem nad relacją części do całości, pustki do pełni, przestrzeni wolnej do tej ściśle zabudowanej itd. Pietrzak podąża drogą mentalnego konstruktora obiektów i ich wnętrz. Jego prace sytuują się w postkonceptualnej scenerii współczesnej twórczości, w tym aktywności opartej na nowych mediach i fotografii cyfrowej.
Tomasz Dobiszewski „Jeśli zimową nocą podróżny”
Serdecznie zapraszamy na najnowszą wystawę Tomasza Dobiszewskiego tytułem nawiązuje do powieści Italo Calvino Jeśli zimową nocą podróżny z 1979 roku, której eksperymentalna formuła oferuje czytelnikowi rodzaj hipertekstu i wariantowość fabuły.
Utwór ten, pełen zaniechań i porzuceń w kulminacyjnych momentach narracji, stał się dla artysty wizualnego inspiracją do namysłu nad percepcją rzeczywistości we współczesnym świecie. Percepcją, która również podlega nieciągłości, zaburzeniom i przekształceniom. Posługując się językiem obrazu Dobiszewski, tworzy otwarte, intermedialne realizacje, skupione na momentach zderzenia wyobrażonego, z tym, co materialne. Obnaża jednocześnie subiektywną naturę postrzegania i doświadczania świata.
Kuratorka: Patrycja Sikora
Współczesny świat charakteryzuje się intensywnym zapośredniczaniem rzeczywistości przez media cyfrowe, które redefiniują nasze sposoby doświadczania, postrzegania i interpretowania otoczenia. W tej nowej przestrzeni wirtualność staje się „naturą” – źródłem inspiracji, miejscem poznania i polem eksploracji dla twórców. Z drugiej strony owa sytuacja wymaga postawienia sobie pytania: jak współczesna percepcja, kształtowana przez fragmentaryczne dane, funkcjonuje w świecie, który wymaga od nas nieustannej interpretacji? Cyfrowe zapośredniczenie doświadczeń z jednej strony poszerza naszą wiedzę dzięki globalnemu dostępowi do informacji, z drugiej jednak ogranicza ją, opierając się na selektywnych, niekompletnych lub zniekształconych obrazach rzeczywistości. Prace znajdujące się na wystawie próbują ukazać, jak te procesy wpływają na sztukę, stając się jednocześnie źródłem inspiracji, ale też i narzędziem krytycznej analizy współczesnego świata.
Od autora: Inspirując się wielowątkową formą literackiego eksperymentu Italo Calvino, stworzyłem wystawę, która zwraca uwagę na fragmentaryczność doświadczeń w świecie przesyconym obrazami i danymi, a także na nieustanny proces interpretowania rzeczywistości, w którym percepcja odbiorcy staje się integralnym elementem konstrukcji znaczeń. Książka Calvino opiera się na ciągłych rozpoczęciach – historiach urywających się w kluczowych momentach, które wymagają od czytelnika aktywnego udziału w ich dopowiadaniu. Podobnie jest z prezentowanymi pracami: każda opowiada inną historię, reprezentuje odmienny styl i medium – fotografię, animację, wideo, grafikę czy obiekt – tworząc jednocześnie otwartą strukturę, w której widz staje się współtwórcą narracji. Sztuka, jako źródło refleksji nad procesem tworzenia i percepcji, podobnie jak u Calvino, nie oferuje gotowych odpowiedzi, lecz stawia pytania o to, jak tropy, ślady i fragmenty mogą być łączone w nowe narracje.
Celem wystawy jest nie tylko ukazanie nowych kierunków artystycznych poszukiwań, lecz także poszerzenie języka sztuki poprzez intermedialne połączenia i eksperymenty formalne. Zaprezentowane strategie tworzenia obrazów, są próbą zmiany sposobów postrzegania rzeczywistości, a także sugerują nowe formy dialogu między tym, co wirtualne, a tym, co materialne. Wystawa zaprasza widza do mentalnej podróży po śladach, które razem tworzą wyobrażenie współczesnego świata – fragmentarycznego, wieloznacznego, wymagającego zaangażowania w jego dopowiedzenie i zrozumienie. To refleksja nad rzeczywistością, która nigdy nie jest dana w całości, lecz zawsze składa się z elementów, które łączymy, tworząc jedynie tymczasową i subiektywną całość.
Tomasz Dobiszewski
II część Charytatywnej Aukcji Malarskiej
