Ewokacja z cyklu Sztuka Osobista

Cykl kilkunastu obrazów modułowych pod wspólną nazwą Ewokacje – Sztuka Osobista. Poszczególne elementy obrazowe składające się na całość to Struktury Osobiste 2024.

Ewokacje – Sztuka Osobista, projekt realizowany w ramach stypendium Województwa Dolnośląskiego w 2024 roku.                                                                                  Integralną częścią tego cyklu są prace malarsko – rysunkowe pod tytułem Struktury Osobiste. Są to pojedyncze obrazy modułowe w różnym formacie, które finalnie mają rozmiar 180×180 cm,  210×200 centymetrów.

Od autora                                                                                                                   W pierwszym etapie realizuję pojedyncze elementy a następnie składam je w większe całości. Jako struktury otwarte i transformacyjne mają procesualny i wymienialny charakter. Ich cechą charakterystyczną jest ich modułowy charakter. Na dobrą sprawę chętni odbiorcy mogliby ułożyć zupełnie odmienne od moich układy strukturalne i w tym aspekcie prace te posiadają zmienny i labilny charakter. Są one notacją moich intuicji i emocji. Gęsta pajęczyna ustrukturowanych kresek i linii to rytualny zapis mijających chwil, które uwalniają mnie od uciążliwego kontaktu z niejednokrotnie trudną zewnętrznością. Brnąc w głąb samego siebie, scalam się ze sferą swojej osobistej podświadomości. Jest to próba rozpoznania samego siebie poprzez użycie własnego języka sztuki. Te swoiste zapisy intuicyjne poddaje następnie próbie zracjonalizowanego komponowania w wieloelementowe całości obrazowe.

Struktury Osobiste oprócz warstwy estetycznej są psychologicznym zwierciadłem mojej tożsamości. I w takim aspekcie posiadają dla mnie swoją terapeutyczną moc. Ich mgławicowy i płynny charakter niejednokrotnie porównywany jest do osobniczej kosmogonii oraz bliżej nieokreślonych bytów organicznych. Metoda, którą stosuję to próba scalania sfery emocjonalnej z konstrukcyjnym i uporządkowanym  formowaniem  struktur obrazowych. Niejednokrotnie są to duże wieloelementowe formy otwarte, które mogą się rozrastać i przekształcać, innym razem przybierają one oblicze zamkniętych prostych znaków geometrycznych. Używając znaków elementarnej geometrii odwołuję się do dzieł minimalistycznych  jak również archaicznych. Jest to dla mnie osobnicza magia, proces niejednokrotnie poddany daleko idącej improwizacji i przypadkowości.  W ten sposób w swojej pracy twórczej miksuję aspekty psychologiczne z minimalistyczną  geometrią.