wyszukiwanie zaawansowane

Szpakowska-Kujawska A., Rytmy

Nagroda Roku ZPAP za 2020

Promna Marlena − Ogród naturalny

Nagroda Roku ZPAP za 2021

prof. Kortyka Stanisław – Obrazy (1981-2021)

Nagroda Roku ZPAP za 2022

prof. Eugeniusz Józefowski, Proces-ja...

Szańkowski Maciej – Warsztat nade wszystko

 

Maciej Szańkowski
Warsztat nade wszystko


Warsztat jako pojęcie i praktyka w sztuce od jej zarania nierozerwalnie z nią związane zaczyna dziś tracić swe fundamentalne znaczenie. Następuje to w chwili, kiedy sztuka zaczęła odrywać się od samej siebie, bo pewnie właśnie jesteśmy świadkami takiego jej stanu. Jeśli sztuka pojmowana jest wraz z nauką i rzemiosłem rozumianym jako techne – to czy dziś w coraz śmielej głoszonym czasie „sztuki po sztuce” pozostaje jeszcze jakieś miejsce dla tzw. „warsztatu?” Gdzie jeszcze pozostawiono dla niego miejsce i jaką rolę miałby pełnić w epoce postartystycznej, kiedy w każdej rozumnej postaci stałby się tylko przeszkodą w podważaniu i kwestionowaniu wszystkiego, co minione? Dla dawnego malarza czy rzeźbiarza warsztat bywał często pilnie strzeżoną tajemnicą, a także jakimś połączeniem zręczności ręki z doświadczeniem i wrażliwością oka. Zgoda więc – nowe środki, ale warsztat powinien nadal służyć twórcy w budowaniu znaczeń, doskonaleniu formy. Bez względu na dyscyplinę sztuki, nadany jakiś kształt dziełu to forma służąca jego właściwemu odbiorowi, bardziej lub mniej bezpośredniej czytelności, czasem ukrytej w celnej metaforze. To także budowanie przestrzeni dla intelektualnej refleksji w oczekiwaniu jakiejś wrażliwości odbiorcy. Oto, w moim rozumieniu, warsztat dojrzałego twórcy. Programowe jego odrzucenie – to straceńcza odwaga prowadząca donikąd.

2004, [w:] Zeszyt Rzeźbiarski nr 7/2015 – Warsztat

 

Maciej Szańkowski — urodzony 1938 w Woli Libertowskiej, uczeń A. Kenara. Ukończył studia na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie w pracowni J. Jarnuszkiewicza i Oskara Hansena. Dyplom z wyróżnieniem w 1963 roku. Profesor zwyczajny. W latach 1981-2003 prowadził Pracownię Rzeźby w PWSS P (obecnie UAP) oraz w latach 1995-2008 kierował Zakładem Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Twórczość w zakresie szeroko pojmowanej rzeźby, od realizacji kameralnych do monumentalnych, często w otwartej przestrzeni, w tym także realizacje pomników. Różnorodność tak uprawianej twórczości wynika ze swobodnego pojmowania dyscypliny – jako przenikanie się wielu pojęć rzeźby. Laureat nagród w konkursach i na wystawach. Prace artysty w zbiorach ważniejszych muzeów i galerii w Polsce i innych kolekcjach, także rzeźbiarskie prace monumentalne w krajach Europy i w Japonii. Mieszka i pracuje w Warszawie.